Μετά τη νομοθέτηση της λεγόμενης “ηλεκτρονικής επιτήρησης”, ο Υπουργός Δικαιοσύνης ζήτησε από τον Υπουργό Οικονομικών την υπογραφή απόφασης, με την οποία διατίθεται ένα εκατομμύριο ευρώ για την εφαρμογή της “ηλεκτρονικής επιτήρησης” των καταδικασμένων και υποδίκων (φυλακισμένων χωρίς δίκη).
Το μέσο παρακολούθησης των εμπλακέντων στα γρανάζια της Δικαιοσύνης, δηλαδή των φυλακισμένων με δικαστικές αποφάσεις ή χωρίς αυτές (των προφυλακισμένων), προκειμένου ν’ ανακτούν την ελευθερία τους, δεν εναρμονίζεται με την αξιοπρέπεια (την “αξία ”) του Ανθρώπου, που προβλέπουν το Σύνταγμα και Διεθνείς Συνθήκες και Συμβάσεις (όπως η Συνθήκη της Λισαβόνας, που κυρώθηκε με τον νόμο 3671/2008 και ισχύει στην Ελλάδα από 01.12.2009).
Δεν έχουν το δικαίωμα τα πρόσωπα που στελεχώνουν τις ποικίλες Κρατικές Υπηρεσίες (κυρίως του Υπουργείου Δικαιοσύνης) να θεσπίζουν τέτοια μέτρα, που προσβάλλουν την ανθρώπινη προσωπικότητα.
Με την “ηλεκτρονική επιτήρηση” ο άνθρωπος γίνεται αντικείμενο, με την προσάρτηση στο σώμα της συσκευής παρακολούθησης. Αυτή η διαδικασία μοιάζει με την προσάρτηση στο σώμα άγριων ζώων (δελφινιών, λύκων, πτηνών και άλλων) συστημάτων παρακολούθησης για να ερευνηθούν οι συνθήκες ζωής και οι κινήσεις τους. Με την προσαρμογή στο ανθρώπινο σώμα των νομοθετημένων συσκευών παρακολούθησης (“γεωεντοπισμού”) μειώνεται η προσωπικότητα και μετατρέπεται ο άνθρωπος σε ζώο χωρίς δικαιώματα και αξία.
Η συσκευή παρακολούθησης αποτελείται από ένα “βραχιόλι”, που περιέχει μικροτσίπ και τοποθετείται στο πόδι ή, κατ’ εξαίρεση, στο χέρι. Με αυτό το μέσο, ο άνθρωπος συνδέεται συνεχώς με ειδική συσκευή γεωεντοπισμού, ενώ οφείλει, προηγουμένως, να υπογράψει δήλωση, με την οποία παραιτείται ακόμα και από το άσυλο της κατοικίας του, στην οποία θα μπορούν να εισβάλουν οποτεδήποτε οι επιτηρητές του. Επίσης, ο παρακολουθούμενος υποχρεούται να δηλώνει πως δεν θ’ αφαιρέσει και δεν θα καταστρέψει το “βραχιόλι”.
Οι συντάχτες του νόμου, που τροποποίησε τον Ποινικό Κώδικα και τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, μιμήθηκαν δουλικά ξένα πρότυπα γιατί δεν απασχολήθηκαν με την ουσία του προβλήματος του υπερκορεσμού των φυλακών, που, υποτίθεται, πως φιλοδοξεί να επιλύσει η “ηλεκτρονική παρακολούθηση”.
Πρόκειται για μέτρο που θα μπορούσε να ισχύσει σε αυταρχικά και ανελεύθερα καθεστώτα, που εξακολουθητικά καταδικάζονται από τους εμπνευστές του μέτρου καθώς και από άλλους υποκριτές.
Την προσβλητική για την προσωπικότητα συνεχή επιτήρηση, μέσω συσκευών, δεν ανέχονται οι Δημοκρατικές και Ελεύθερες Κοινωνίες και τα Κράτη Δικαίου, Ηθικής και Πρόνοιας.
Οι ίδιοι οι θεσμοί, που πρέπει να τους σέβονται οι κυβερνώντες αλλά και οι αντιπολιτευόμενοι, απαγορεύουν απόλυτα τον υποβιβασμό του Ανθρώπου (και του καταδικασμένου) σε ζώο, χωρίς αξιοπρέπεια, αξία, τιμή και δικαιώματα.
Η νομοθέτηση της “ηλεκτρονικής επιτήρησης” και η εφαρμογή της αποτελούν μέσο πλήρους εξευτελισμού της προσωπικότητας και στιγματίζουν ανεξίτηλα αυτόν, που υποχρεώνεται, με αντάλλαγμα την ανεκτίμητη ελευθερία του, να κυκλοφορεί περιορισμένα κουβαλώντας μηχανισμό, προσαρμοσμένο στο σώμα του για να ελέγχονται οι κινήσεις του.
Μόνο διαταραγμένος νους μπορούσε να συλλάβει τέτοιο μέτρο μείωσης, εξευτελισμού και καταρράκωσης της Ανθρώπινης Αξίας που δεν διδάχτηκαν να σέβονται και να τιμούν αυτοί που λανθασμένα στελεχώνουν τις κρατικές Υπηρεσίες και κατέχουν την Εξουσία.
Παρατηρήθηκε και στο προηγούμενο σημείωμα, ότι δεν εναντιώθηκαν σε αυτό το μεσαιωνικό και βάρβαρο μέτρο οι ταγμένοι ν’ αντιδρούν στις ποικίλες προσβολές των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δηλαδή οι Δικηγορικοί Σύλλογοι και οι Ενώσεις Δικαστών και Εισαγγελέων. Αντί ν’ αντιδράσουν και ν’ ασκήσουν δριμεία κριτική για να μην εφαρμοστεί τέτοιο μέτρο, στρεφόμενο κατά της ανθρώπινης Προσωπικότητας, αντίθετα, επιδοκίμασαν την “ηλεκτρονική επιτήρηση” γιατί, με αυτήν, θα μειωθεί ο πληθυσμός των υπερκορεσμένων και ακατάλληλων φυλακών – στάβλων. Εξ άλλου, με το νέο μέτρο προσβολής των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αυξήθηκε η ισχύς των δικαστικών λειτουργών, των οποίων επεκτάθηκαν οι αρμοδιότητες.
Το μοναδικό δραστικό μέτρο αποσυμφόρησης των φυλακών είναι η άμεση πλήρης κατάργηση των προφυλακίσεων και η μείωση των φυλακίσεων, με τη λήψη των κατάλληλων νομοθετικών μέτρων και την επιβολή πειθαρχικών ποινών σε όσους φυλακίζουν αδικαιολόγητα, αυθαίρετα και άκριτα.
Εμμανουήλ Παπαδάκης
