Ο Σόρος είναι ένας πάμπλουτος, Ουγγρο-Εβραίος, μεγαλοεπενδυτής, φιλελεύθερος. Αυτές και μόνο οι τέσσερις ιδιότητες (πάμπλουτος, Εβραίος, μεγαλοεπενδυτής, φιλελεύθερος,) τον κάνουν μισητό σε πολλούς και στην Ελλάδα. Γιατί άραγε;

Επειδή είναι πάμπλουτος και οι πάμπλουτοι είναι λίγοι και ξεχωρίζουν, διακρίνονται. Ενώ οι άλλοι είναι πολλοί, χάνονται στην ανωνυμία, παραμένουν αδιάκριτοι (δεν διακρίνονται). Με άλλα λόγια, ο Σόρος δεν είναι σωρός αλλά προεξέχει. Και πολλοί που βρίσκονται στο σωρό δεν αντέχουν τη διάκριση του Σόρου. 

Επειδή είναι Εβραίος και κάποιοι μισούν τους Εβραίους, γιατί τους θεωρούν υπεύθυνους για όλα τα δεινά του κόσμου και του Ελληνισμού. Και, μάλλον, ξεχνούν ότι οι Εβραίοι και οι Έλληνες είναι οι δυο πιο ανθεκτικοί και δυναμικοί λαοί της Μεσογείου.

Επειδή είναι μεγαλοεπενδυτής, άρα κερδοσκόπος, άρα κεφαλαιοκράτης, άρα καταδικαστέος, γιατί «πίνει το αίμα του λαού».

Επειδή είναι φιλελεύθερος. Από όλες τις ιδιότητές του, ίσως αυτή (η ιδιότητα του φιλελεύθερου) είναι η πιο επικίνδυνη. Γιατί αγωνίζεται για την ελευθερία.

Αγωνίζεται εναντίον κάθε ολοκληρωτισμού. Είναι θιασώτης της «Ανοιχτής Κοινωνίας». Και ανοιχτή κοινωνία είναι αυτή που είναι ανοιχτή σε ιδέες, ιδεολογίες, θεωρίες, σκέψεις, απόψεις, αξίες κτλ. 

Παρενθετικά: Θεωρητικός και θιασώτης της «Ανοιχτής Κοινωνίας» είναι ο Κάρλ Πόπερ, ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20^ου αιώνα.

Ο Σόρος από τα χρόνια του ψυχρού πολέμου έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια ευρώ για την προώθηση της ανοιχτής κοινωνίας. Συνέχισε το έργο του και μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού/ σοσιαλιστικού παραδείσου. Το έργο του εστιάζεται, κυρίως, στις πρώην κομμουνιστικές χώρες, γιατί εκεί υπάρχουν τα μεγάλα προβλήματα.

Ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων ευεργετών. Τελευταία, τον Φεβρουάριο του 2018, έδωσε όλη σχεδόν την περιουσία του στο ίδρυμα «Ανοιχτή Κοινωνία», για να συνεχίσει το έργο του.

Όπως φαίνεται, ο Σόρος έχει πολλούς εχθρούς. Ίσως, γιατί και η ελευθερία έχει πολλούς εχθρούς. Πολλοί είναι οι πολέμιοι της ελευθερίας. Είναι οι κάθε λογής ολοκληρωτισμοί, που δεν αντέχουν την ελευθερία. Γιατί «θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία», ενώ οι εχθροί της είναι φοβισμένα ανθρωπάκια ή κουρντισμένα στρατιωτάκια.

Οι θεωρίες συνωμοσίας οργιάζουν για τον Σόρο. Όμως, όταν υπάρχουν κάποιες χιλιάδες συμπολίτες μας, που πίστεψαν τα παραμύθια του Αρτέμη Σώρα. Όταν κάποιες χιλιάδες άνθρωποι πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν. Όταν υπάρχουν κάποιες χιλιάδες πολίτες που πιστεύουν ότι τα μνημόνια έφεραν τη χρεωκοπία και όχι η χρεωκοπία τα μνημόνια. Όταν λοιπόν υπάρχουν αυτά, και άλλα πολλά, τότε, δεν είναι περίεργο που στην Ελλάδα κάποιοι βρίζουν τον Σόρο και εξυμνούν τον Σώρα, που πρόσφατα αποφυλακίστηκε.

Η ανασφάλεια, η έλλειψη γνώσης, η έλλειψη ορθολογισμού οδηγούν σε ανορθολογικές αναζητήσεις. Οδηγούν στον Σώρα και όχι στον Σόρο. Κάποιοι εύκολα πιστεύουν οτιδήποτε τους σερβίρουν. Εύκολα γίνονται οπαδοί και ακολουθούν κάθε λογής Μεσσίες.

Η ανοιχτή κοινωνία στηρίζεται στον ορθολογισμό και στην κριτική σκέψη. Κάθε θεωρία, ιδέα, ιδεολογία, άποψη εξετάζεται και διερευνάται ανοιχτά και δημόσια και, με βάση ορισμένα κριτήρια και ορισμένες αρχές, μπορεί να αποδειχθεί αληθής ή ψευδής. Δεν υπάρχουν δοσμένες εκ των προτέρων αλήθειες από τον πάπα, από το κόμμα, από τον λαό κτλ. Δεν γίνονται δεκτά δόγματα.

Αν μια θεωρία γίνει δεκτή ως αληθής, θα ισχύει μέχρις ότου διαψευστεί από κάποια άλλη θεωρία. Και αυτός ο αγώνας για την ανεύρεση και επικράτηση της αλήθειας τελειωμό δεν έχει.

Οι θεωρίες και οι ιδεολογίες είναι ανθρώπινο δημιούργημα και ως τέτοιο δεν μπορεί να είναι τέλειο και παντοτινά αληθινό. Άρα, κάθε ανθρώπινο δημιούργημα είναι ατελές και ως εκ τούτου υπάρχει ένας διαρκής αγώνας για την τελείωσή του. Αγώνας με βάση τον ορθό λόγο και όχι με δογματικές αντιλήψεις και θεωρίες συνωμοσίας.

Πολλοί άνθρωποι είναι «κολλημένοι» σε θεωρίες και δόγματα, γι’ αυτό δυσκολεύονται ή και αρνούνται να δεχτούν κάτι διαφορετικό. Να δεχτούν ότι η αλήθεια δεν κατέχεται, αλλά προσεγγίζεται.

Αν γίνει δεκτό ότι υπάρχουν αλάνθαστες θεωρίες/ιδεολογίες, τότε, τίθεται το αμείλικτο ερώτημα: γιατί είναι ορθή η δική σου θεωρία/ιδεολογία και όχι η δική μου; Το πρόβλημα ξεπερνιέται με την αποδοχή του ορθού λόγου, με βάση τον οποίο κρίνεται η επαλήθευση ή διάψευση κάθε θεωρίας. Τον ορθό λόγο, στον οποίο στηρίζεται και στηρίζει η επιστήμη και η ανοιχτή κοινωνία.